In deze podcast hebben we een mooi gesprek met Louise Hompe. Een prachtige vrouw, met een rijke geschiedenis en carrière. Ze vertelt vol passie over haar Indonesische roots, haar katholieke opvoeding en haar studie op De Kopse Hof. In dit eerste gesprek -er volgt nog een tweede- kijkt ze terug op haar leven waarin zij ontzettend veel heeft gedaan. We maken samen een mooie tijdreis die start in het Amsterdam van de jaren 70 waar haar carrière begon. Een roerige en avontuurlijke tijd. We horen over haar rol en haar taken die zij uitvoerde voor het Jongeren Advies Centrum (JAC), een bekende naam in Amsterdam.
Dan wijzigt de koers en verruilt ze de hoofdstad voor het Friese platteland. Daar gaat ze leven in een woongroep en richt daar een opleidingsinstituut op. Wederom een prachtig avontuur waarover zij vol in geuren en kleuren vertelt. Na 25 mooie jaren in Friesland dient zich een nieuw hoofdstuk aan en maakt ze met al haar kennis en ervaring de overstap naar het onderwijs. Zij gaat aan de slag op een ROC waar zij opnieuw grote avonturen en successen beleeft. En zo neemt Louise ons in dit eerste deel van de podcast mee langs de vele bijzondere mijlpalen in haar leven.
In de zomer zetten wij ons gesprek voort en gaan we in deel 2 verder praten over haar ervaringen in het onderwijs en gaan we dieper in op haar persoonlijke interesses en op haar persoonlijke visies op de grotere thema’s van het leven, zoals ziekte, rouw en de dood.
Shownotes: De Kopse Hof, academie voor educatieve arbeid is nu de academie voor creatieve therapie geworden. De verwijzing naar de website over de vrijgekochte slaven: https://www.decalonne.nl/depok-2/ De link naar de verhalen over Louise haar vader 2011 en in 2012. En haar verhaal over het schrijven van de familiekroniek (zieleheil): http://www.indischhistorisch.nl/tweede/familieverhalen/ Haar vader studeerde Indologie. ‘Terang bulan’ is een populair Indonesisch liedje in krontjong-stijl, dat nog uit de koloniale tijd dateert.
